Geschiedenis van de Opstandingskerk

Dit kerkgebouw werd als multifunctioneel centrum ontworpen door de Terneuzense architect W. Voogt. Opdrachtgever was een samenwerkingsverband tussen de drie kerkgenootschappen: Rooms Katholiek, Nederlands Hervormd en Gereformeerd.

In de zomer van 1972 was het gebouw gereed en werden er de eerste kerkdiensten gehouden. De kleine kerkzaal werd gebruikt door de rooms-katholieken. De grote kerkzaal werd gebruikt door de beide protestantse kerkgenootschappen, de een om 9 uur en de ander om 10.30 uur. Na enkele maanden werden de tijden gewisseld.
De periode van multifunctionaliteit heeft niet zo lang geduurd. Het bleek namelijk dat de fiscus hiervoor allerlei eisen stelde. Kerkelijk gebonden activiteiten waren daarvan echter vrijgesteld.

In het eerste jaar moest de kerkzaal ook worden “aangekleed”. Er werden antependia in gebruik genomen, ontworpen door ds. Pennings en vervaardigd door zijn vrouw met hulp van anderen. Aan de gemeente werd gevraagd om grote planten, die konden zorgen voor een groene noot.

Een jaar na de ingebruikname stelde de Burgerlijke Gemeente Terneuzen een luidklok ter beschikking. Door “De Schelde”, die toen nog een dependance had in Terneuzen, werd een klokkenstoel gemaakt en op de zaterdag voor Pinksteren werd de klok officieel in werking gesteld door burgemeester
J.C. Aschoff.

Na verloop van tijd ontstond het idee, dat een uurwerk in die klokkentoren toch een welkome aanvulling zou zijn. Daar heeft OPA (Oud Papier Actie) toen voor gezorgd. De heren Van Schaick en De Troye hebben, met hulp van anderen, zéér vele kilo’s oud papier verwerkt en in oktober 1975 kon een uurwerk worden aangeschaft.
Zat er meer in dat oud papier, bijv. een pijporgel? Dat moest nog even wachten. In maart 1981 werd gevraagd hiervoor geld beschikbaar te stellen en in maart 1982 werd bekend dat de firma Nijssen het orgel binnenkort zou opleveren. De houten pijpen maakten ze zelf, maar de metalen pijpen moesten worden geleverd door een gespecialiseerd bedrijf. Op zaterdag 5 juni 1982 werd het orgel in gebruik genomen. De hervormde organist A. Karreman en de gereformeerde organist L.J. de Visser wijdden het instrument in.

Van de periode daarna is niet zo veel te melden. Maar dat is niet omdat er niets gebeurde.
In 1997 fuseerden de beide Terneuzense rooms-katholieke parochies. Ze gingen samen verder als de Emmäusgemeenschap en moesten daarna één kerkgebouw afstoten. Dat werd de Opstandingskerk en vanzelfsprekend moest dat financieel worden geregeld met de beide andere partners.
Na de oprichting van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) in 2004 is het later tot een fusie tussen de beide andere kerkgenootschappen gekomen. Vanaf 8 juli 2007 werden er geen aparte gereformeerde en hervormde diensten meer gehouden en sinds 1 januari 2010 zijn wij de Protestantse gemeente te Terneuzen.              

P.W. Stuij